سلام به همه‏گی

در ابتدا یادآوری این نکته را لازم می‏دانم که بنده به نقش بسیار فعال و تعیین‏کننده‏ای که جناب آقای هاشمی در انقلاب داشته‏اند آگاهم و همین‏طور به بزرگ‏منشی جناب آقای خاتمی.

بزرگی و بزرگ‏واری آقایان به هیچ‏وجه نمی‏تواند آن‏ها را از قرار گرفتن در گردونه نقد در امان بدارد چون اینان خدمت‏گزاران ملتند و باید آن‏گونه رفتار کنند که بتوانند پاسخ‏گوی ملت باشند.

البته این دو برادر بزرگ‏وار در این 16 سال آن‏چه را به سود ملت دانسته‏اند، جامه عمل پوشانده‏اند، اما ما نیز به خود جرات داده و سیاست‏های مشکل‏آفرین و مخرب‏شان را بازمی‏گوییم تا همه‏گان ببینند که مردم با کسی پیمان وفاداری ابدی نبسته‏اند.

و اما...

سیاست‏های اقتسادی که از سال 68 در دولت آقایان هاشمی و خاتمی اجرا شده است، همه‏گی از کله افرادی بیرون آمده است که کارگزاران نام گرفته اند.

اینان بر همه وزارت‏خانه‏ها و مراکز اقتسادی سایه انداخته و همه آن‏چه بانک جهانی و سندوق بین‏المللی پول پیش‏نهاد می‏کردند را مو به مو عمل می‏نمودند.

سیاست‏های توسعه‏ای جناب آقای هاشمی برگرفته از تفکرات یک اقتساددان امریکایی است که راه رسیدن به توسعه پای‏دار را از بی‏عدالتی یا حداقل بی‏توجهی به عدالت گذرانده است.

به دیگر سخن، توجیه ایشان این است که برای رسیدن به سرعت سریع ماشین توسعه، چند سالی باید فقرا و بی‏چاره‏گان را از سوار شدن بر این ماشین منع کنیم تا اینان موجب کم‏شدن سرعت ماشین توسعه نشوند.

می‏گویند در راه توسعه پای‏دار اگر پولی به دست سرمایه‏دارها و بی‏غم‏ها برسد، آن را پس‏انداز می‏کنند و به سیستم بانکی کمک می‏کنند تا بانک هم به توسعه پای‏دار کمک برساند و اگر به بدبخت‏ها و پول‏ندیده‏ها پولی برسد، آن‏ها پول را خرج زنده‏گی روزمره‏شان کرده و خودشان را سیر می‏کنند و خبری از پس‏انداز در زنده‏گی‏شان نیست.

اجرای این سیاست‏ها در دوره سازنده‏گی و هم‏چنان در دولت اسلاهات، بلایایی از قبیل مصرف‏گرایی مردم، تجمل‏گرایی مسئولان و بالتبع مردم،دور شدن مسئولان از توده‏ها، فرهنگ اسراف و دور شدن از عدالت و ارزش‏گرایی دینی و هزاران چرت و پرت دیگر بلای جان مردم شدند.

جالبی داستان این‏جاست که آن بزرگ‏مردی که در سیاست‏های اقتسادی‏اش بی‏توجهی روشن و تابلو نسبت به عدالت و ارزش‏های دینی دیده‏می‏شود، ساعت‏ها از وقت ختبه‏های نماز جمعه را به تشریح عقایدش پیرامون عدالت‏اجتماعی پرداخته است.

ایشان که زمان ریاست‏جمهوری، امام جمعه موقت تهران نیز بوده‏اند، آن‏چنان دم از عدالت اجتماعی می‏زدند که انگار نه انگار هیچ واکنشی در برابر رواج سیاست‏های اختاپوسی بانک جهانی در مملکت اسلامی نداشته‏اند.

خب

تا اینجا به اجمال درباره اقتساد هاشمی سخن راندیم.

سیاست‏های اقتسادی دولت خاتمی نیز همان بود که بود، چون همانان که در دولت هاشمی رخنه کرده بودند با خاتمی نیز زدوبند کرده و او را نیز در دستان خویش گرفتند.

یکی از نمونه‏های چیره‏گی کارگزاران بر اقتساد ایران، رییس مرحوم بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران بود که نزدیک بیست سال قلب اقتساد ایران را در کال‏بد اقتساد لیبرالیستی اداره می‏کرد.

بسه دیگه

اگه این مخ‏تون رو زیادی به کار گرفتم شرمنده‏م.

التماس دعا

خدای‏نگه‏دارتان باد.

یا علی

    به نام خدا      

ان‌شاءالله که خوش‌حال و شادمان از روزگار گشته باشید و ما را هم در لحظه‌های شادمانی‌تان از دعای خیر محروم ننمایید.

آن‌چه امروز تقدیم می‌کنم قطعه شعری است از "سیدعلی‌خامنه‌ای" با صدای دل‌نشین خود آن بزرگ‌مرد.

البته این صدا را همین‌جوری می‌شنوید.

یعنی آن را در قسمت صدای آشنا قرار داده‌ام.

نکته‌ای دیگر هم باید عرض کنم و آن این است که از این به بعد شخصیت‌هایی که به نظر بنده، دارای بینش‌ها و روش‌هایی هم‌سو با آرمان ما هستند را مطرح کرده و کمی درباره سخنانی که در این باب می‌توان به عنوان نمونه آورد، صحبت می‌نماییم.

به امید دیدارِ همگی

       یاعلی